Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
böhtan — is. <ər.> Birini ləkələmək üçün nahaqdan ona pis bir şey isnad etmə; iftira, şər. Həqqa ki, deyil bu nüktə böhtan; İsbatinə vardır əldə bürhan. M.. <Heydər bəy:> Naçalnik, tamam danışdığı sözlər böhtandır. M. F. A.. Uryadnik bir iki… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şər — 1. is. <ər.> 1. Pislik, yamanlıq, fənalıq, pis iş. Xeyir və şər. – Şər deməsən, xeyir gəlməz. (Ata. sözü). Dünyanın gərdişindən; Təng oldum hər işindən; Mərdin başı qal çəkir; Namərdin şər işindən. (Bayatı). Bəxtəvər başına sənin, ey rəqib; … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dayanmaq — 1. f. 1. Dayaq etmək, dayamaq, söykənmək. Şeyx Nəsrullah naxoş kimi heç kəsə baxmayıb dayanır yastıqlara. C. M.. Nənə əlini yumruqlayıb masaya dayandı. S. R.. // Dirənmək, lap yanaşmaq. Bəylərbəyinin faytonu qapıya dayandı. M. S. O.. 2. Rast… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dolaşmaq — f. 1. Dolaşıq düşmək, pırtlaşmaq, bir birinə qarışmaq. Saçları dolaşdı. İp dolaşıb. 2. Dolanmaq, sarılmaq, ilişmək. Hərçəndi oynamaq ona yaraşır; Siyah zülfü qamətinə dolaşır. Aşıq Hüseyn. Ayı zənciri ilə ağaca dolaşıb dartınır və bağırırdı. S. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dərd-bəla — is. <fars.> Dərdə, qayğıya səbəb olan hal; iztirab və əziyyət verən və ya qorxulu hadisə. Dərd bəladan qurtarmaq. // Xəstəlik mənasında. Yol ötdüm, çıxdım yala; Nahaqdan düşdüm qala; Əyil üzündən öpüm; Candan çıxsın dərd bəla. (Bayatı) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ləşkər — is. <fars.> köhn. Qoşun, ordu. Gəlib qeyzə hökm eylədim ləşkərə; Atın şəhrə üç yandan od bir kərə. M. Ə. S.. <Rəhman Haruna:> Lap nahaqdan ləşkəri göndərdiniz belə uzaq. Ü. H.. // Məc. mənada. Yeriş etdi qəm ləşkəri; Könlüm şəhri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səfehlik — is. Ağıldankəmlik, giclik, axmaqlıq, sarsaqlıq. Səfehliyindən bəlaya düşmək. – <2 ci əcinnə:> Özünü vurubsan səfehliyə, xanımın xoşuna gəlib, səni çörəkləyib saxlayır. Ə. H.. // Səfeh hərəkət, səfeh iş. Səfehlik eləmək – səfeh iş tutmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şahidlik — is. 1. Gözü ilə gördüyü və ya bildiyi bir hadisə və ya iş haqqında bir şəxsin məlumat verməsi, şahid durması. 2. Bir şeyin həqiqiliyini, düzlüyünü rəsmən təsdiq etmək üçün bir işdə iştirak etmə. O günün sabahı Şərifzadə və Qəmər xanımın şahidliyi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şeytanlıq — is. Xəbərçilik, casusluq, çuğulluq. <Dəmirqaya:> Mirzəağa məni aldadıb. O casusdur. Mən onun etdiyi şeytanlıqlara şahidəm. H. N.. Şeytanlıq etmək (eləmək) – xəbərçilik etmək, çuğulluq etmək, casusluq etmək, xəbərçiliklə, çuğulluqla məşğul… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yal — 1. is. 1. Atın (və bəzi heyvanların) boynunun üst hissəsində bitən uzun tüklər. Əli ilə atın üzünü, gözünü, yalını, sağrısını tumarladı. «Koroğlu». Bəy ata yaxınlaşdı, əli ilə onun yalını tumarladı, qayışlarını yoxladı, səliqəsiz görünən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
